เหล้าไทย ความเป็นมาของเหล้าไทย วิธีการผลิตเหล้าไทย

เหล้าพื้นบ้านเป็นเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ที่ผลิตจากวัตถุดิบตามธรรมชาติ เช่น ข้าว ข้าวเหนียว ข้าวโพด อ้อย มะพร้าว เป็นต้น โดยใช้วิธีการหมักและบ่มด้วยเชื้อยีสต์ เหล้าพื้นบ้านมีการผลิตมาอย่างยาวนานตั้งแต่สมัยโบราณ สันนิษฐานว่าเกิดขึ้นจากการค้นพบกระบวนการหมักโดยบังเอิญของมนุษย์ โดยในสมัยก่อนเหล้าพื้นบ้านไม่ได้เป็นเพียงเครื่องดื่มเท่านั้น แต่ยังใช้เป็นยารักษาโรคและเป็นเครื่องประกอบพิธีกรรมทางศาสนาอีกด้วย

ในประเทศไทย เหล้าพื้นบ้านมีหลากหลายชนิด แต่ละชนิดมีชื่อเรียกและวิธีการผลิตที่แตกต่างกันไป เช่น

• อุ เป็นเหล้าพื้นบ้านชนิดหนึ่งที่มีรสชาติเข้มข้น ผลิตจากข้าวเหนียวหรือข้าวจ้าวหมักด้วยเชื้อข้าวหมัก นำไปหมักในไหอีก 1-2 เดือน
• สาโท เป็นเหล้าพื้นบ้านชนิดหนึ่งที่มีรสชาติหวานอมเปรี้ยว ผลิตจากข้าวหรือข้าวเหนียวหมักด้วยเชื้อข้าวหมัก นำไปหมักในภาชนะปิดสนิทประมาณ 1-2 สัปดาห์
• กะแช่ เป็นเหล้าพื้นบ้านชนิดหนึ่งที่มีรสชาติหวานอมเปรี้ยว ผลิตจากน้ำตาลจากจั่นมะพร้าวหรือต้นตาลโตนดหมักด้วยเชื้อข้าวหมัก นำไปแช่ในถังไม้พร้อมกับไม้มะเกลือ
• เหล้าขาว หรือ เหล้ากลั่น เป็นเหล้าพื้นบ้านชนิดหนึ่งที่มีรสชาติแรง ผลิตจากข้าวหรือข้าวโพดหมักด้วยเชื้อข้าวหมัก นำไปกลั่นจนได้แอลกอฮอล์บริสุทธิ์
• ยาดอง หรือ เหล้าดอง

  เป็นเครื่องดื่มประเภทเดียวกัน เพียงแต่ยาดองมีส่วนผสมของสมุนไพร ในขณะที่เหล้าดองมีส่วนผสมของผลไม้หรือวัตถุดิบอื่นๆ เท่านั้น

  ยาดองเป็นภูมิปัญญาชาวบ้านที่สืบทอดกันมาอย่างยาวนาน โดยการนำสมุนไพรมาแช่ในเหล้าหรือแอลกอฮอล์ เพื่อดึงเอาสารออกฤทธิ์ของสมุนไพรออกมา ยาดองมีสรรพคุณตามฤทธิ์ของสมุนไพร เช่น บำรุงกำลัง แก้ปวดเมื่อย บำรุงโลหิต เป็นต้น

ในปัจจุบัน เหล้าพื้นบ้านยังคงเป็นเครื่องดื่มที่นิยมดื่มกันอยู่ โดยเฉพาะในชนบท เหล้าพื้นบ้านเป็นเครื่องดื่มที่มีเอกลักษณ์เฉพาะตัว สะท้อนให้เห็นถึงวัฒนธรรมท้องถิ่นของไทยได้เป็นอย่างดี