เหล้าไทยพื้นบ้าน
เหล้าไทยพื้นบ้าน เป็น เหล้าไทยเก่าแก่ที่สุด คือ เหล้าที่ทำจากข้าวหมักและกลั่นด้วยกรรมวิธีดั้งเดิม เรียกว่า “เหล้าพื้นบ้าน” หรือ “เหล้าโบราณ” เหล้าพื้นบ้านมีการผลิตและบริโภคกันมานานตั้งแต่สมัยก่อนประวัติศาสตร์ โดยหลักฐานที่เก่าแก่ที่สุดที่พบคือ บันทึกของชาวจีนที่มากรุงศรีอยุธยาช่วงปี 1950-1952 โดยพูดถึงชาวพื้นเมืองว่า ใช้อ้อยมากลั่นเป็นสุรา อย่างไรก็ตาม บันทึกนี้อาจจะคลาดเคลื่อนได้ เพราะยังไม่พบว่าคนไทยกลั่นสุราจากอ้อย ในสมัยพระนารายณ์มหาราช คนไทยรู้จักสุรากลั่นแล้ว ที่เรียกกันทั่วไปว่า “เหล้าโรง” ส่วนฝรั่งเรียก “เหล้าอารัก” ยังมีสุราอีกประเภทหนึ่ง ซึ่งทำจากข้าว ได้แก่ “สัมชู” (Samshoe) มีดีกรีแรงมาก
เหล้าพื้นบ้านแต่ละท้องถิ่น
เหล้าพื้นบ้านแต่ละท้องถิ่น จะมีชื่อเรียกและวิธีการผลิตที่แตกต่างกันไป ตัวอย่างเช่น
- เหล้าขาว เป็นเหล้าที่ผลิตจากข้าวหมักและกลั่นด้วยกรรมวิธีดั้งเดิม มีลักษณะใส ไม่มีสี ไม่มีกลิ่น มีแอลกอฮอล์ประมาณ 35-40%
- เหล้าสี เป็นเหล้าที่ผลิตจากข้าวหมักและกลั่นด้วยกรรมวิธีดั้งเดิม แต่มีการเติมสีสันและกลิ่นหอมเข้าไป มีแอลกอฮอล์ประมาณ 35-40%
- เหล้าบ๊วย เป็นเหล้าที่ผลิตจากข้าวหมักและกลั่นด้วยกรรมวิธีดั้งเดิม แล้วนำมาหมักกับบ๊วยหรือผลไม้อื่นๆ มีแอลกอฮอล์ประมาณ 15-20%
- เหล้าสมุนไพร เป็นเหล้าที่ผลิตจากข้าวหมักและกลั่นด้วยกรรมวิธีดั้งเดิม แล้วนำมาหมักกับสมุนไพรต่างๆ มีแอลกอฮอล์ประมาณ 15-20%
เหล้าพื้นบ้านเป็นเครื่องดื่มที่นิยมบริโภคในงานบุญ งานมงคลต่างๆ และยังเป็นเครื่องดื่มประจำท้องถิ่นของแต่ละพื้นที่อีกด้วย
อ่านบทความสุราไทยเพิ่มเติมได้ที่ : แนะนำเหล้าไทย
อ่านเรื่องเหล้าเพิ่มเติม :: เหล้าไทย ความเป็นมาของเหล้าไทย
เครดิต :: เปิดโลกสุราในไทย
